zupa szpinakowa

Miałam ochotę dzisiaj wypróbować przepis z "Polskiej kuchni" Ewy Aszkiewicz. Kolejny raz przekonałam się, że ryzyko w kuchni często nie popłaca...niestety nie zaraziłam moją szpinakową sympatią reszty członków rodziny :-(
Cóż, czasami tak jest, że człowiek zrobi domowy rosół warzywny, przygotuje świeży szpinak (nie mrożony!!). Spędzi przy garnkach godzinę, żeby danie było zdrowe i życiodajne...a ostatecznie musi naprędce przygotować makaron z serem i cukrem! Ludzie, kobiety!! - czy wy też czasami czujecie się samotne na tym ogromnym polu bitwy??!!

Podaję przepis może wasze pociechy i drugie połowy lubią szpinak, powodzenia:

- 1 l rosołu warzywnego
- 1 łyżka masła
- 2 ząbki czosnku
- 2 salaterki wypełnione świeżym szpinakiem, obranym z łodyżek
- łyżka mąki ziemniaczanej
- szklanka kwaśnej śmietany
- sól, pieprz, pietruszka

W przepisie autorka rozpoczyna od zalania szpinaku wrzątkiem i odcedzeniem go na sicie. Ja ominęłam ten etap i od razu posiekałam szpinak razem z czosnkiem i na masełku zasmażyłam ciągle mieszając aż wyparował cały sok.
Następnie dodałam go do gorącego wywaru warzywnego i zagotowałam. Zagęściłam mąką ziemniaczaną połączoną z kwaśną śmietaną. Zagotowałam zupę ponownie (uwaga! - bardzo szybko ucieka w tym momencie) i gotowałam przez ok 3 minuty, żeby mąka straciła smak surowizny. Doprawiłam solą i pieprzem. Wszystko zmiksowałam. Posypałam pietruszką! Można podawać z grzankami.
et voila! bon appetit!